De ster is in de top. De babystag is aan vervanging toe. Dat is niet mogelijk in de kerstperiode vermits alle bedrijven met vakantie zijn.
De ZW wind geeft SY Vaguebond vleugels. Ze is van Auckland naar The Bay of Island gezeild op minder dan één etmaal. Dat is vroeger dan verwacht.

Zaterdag 21 december 2024; vertrek 11h – aankomst 14h
BOI Marina – Crokawa Bay: 12NM

De ‘CAR-ferry’ wijkt uit om ons te laten passeren. Ten hoogte van Russel laat het voorzeil ons door het water glijden. Voorbij Jack’s Point zien we Vaguebond. Sunshine ’s anker droppen we er kortbij. Bubbels en hapjes met lekkere brie, bezegelen ons weerzien.
Het is een beschutte baai voor NW-wind. Om te wandelen varen we  5NM naar Urupukapuka Island. Dit is het grootste eiland van de ‘Bay of Islands’. Achter de
camping is een helende schapenwei. Het bospad leidt naar rots kliffen.
Voor de moeite om bergop te stappen krijgen we als beloning een prachtig uitzicht.
Ivan doet een omweg om een foto van Vaguebond en Sunshine te nemen.

Dinsdag 24 december 2024; vertrek 10h30 – aankomst 14h
Urupukapuka Island – Whangamumu: 12,5NM

In de Bay of Island (BOI) zijn veel boten geankerd op de beschutte plaatsen. De kapiteins beslissen om naar een rustigere ankerplek te zoeken. We varen tussen Cape Brett, met zijn vuurtoren, en het eiland ‘Hole in The Rock’. De rots kliffen zijn imposant.
De deining van de oceaan komt niet tot in de Bay van Whanganmumu. Samen vieren we Kerstavond op Vaguebond met de Cobb BBQ.
Kerstbrunch, met spek en spiegeleitjes, op de Sunshine.
Kerstdag bekijken we naar de restanten van een ‘Whaling/Sealing Station’.
Kort hierbij is er een watervalletje. An wijst me de ‘Kawakawa’ struik. Het is een traditionele medicinale plant van de Maori.
‘’Ik maak er thee en pesto van, het heeft een peperachtige smaak’’ zegt An. De bladeren zijn hartvormige. ‘’Eerst vragen of we ze mogen plukken. De gaten in de bladeren zijn veroorzaak door een rups, de enzymen hiervan maakt het nog krachtiger. De kleine bloemen zijn rechtopstaand in kartelachtige aren. De geel/oranje vruchten zijn een geliefd voedsel voor veel vogels.’’
Via het strand volgen we het wandelpad. Het stijgt gestaagd tot we op een punt komen met een uitzicht over de hele baai.
Het begint lichtjes te regenen. We keren terug.
‘’Willen jullie een stuk tonijn?’’ vraagt de kapitein van een motorboot. We zijn blij met dit Kerstcadeau.
De regen is minder erg met tonijn op het menu.

Donderdag 26 december 2024; vertrek 10h – aankomst 13h30
Whangamumu – Whangaruru: 14,5NM

Ik schuil binnen, terwijl de kapitein buiten de felle regenvlagen trotseert.
Vrijdag giert de wind in het want. Met de windgolven zouden we op de bijboot kletsnat worden, dus houden we koffieklets.
Zaterdag is de wind wat milder. We varen naar ‘Tuparehuia Bay’. Vanaf de camping is het 2km stappen langs de weg voor het wandelpad begint. De krekels sjerpen luid in verschillende toonaarden. Toch herkent An nog de vogels aan hun gezang. Een ijsje dat hebben we verdiend. Het is tegenwind om terug naar de Sunshine te varen, we krijgen een zoutwater douche.
‘Nu ik toch nat ben’ denk ik ‘kan ik evengoed in het water gaan’. Zo volg ik het voorbeeld van An en Ivan die elke dag gaan zwemmen. Wij zijn te verwend met het warme water van Fiji.
‘Die is er binnen een paar minuten weer uit’ denkt Fons. Moedig schrap ik de pokken van de waterlijn. Het zijn er pokken veel.
Gezien de weersvoorspelling is het goed dat Vaguebond terug richting Auckland zeilt. We vieren een vervroegd oudjaar met meloen met parmaham en groene asperge in spekjasje.
Zondag gaat de kapitein in het water en schraapt de pokken van schroef en roer. Voor het vervroegd Nieuwjaar eten we aan een strandtent Fish chips en hamburgers met als dessert een schepijsje
An en Ivan, dank je wel voor het fijn samenzijn en het delen van foto’s