SY Zouterik en SY Incentive zijn vertrokken naar de Markiezen.

Wij poetsen het onderwaterschip bij het eilandje met 1 palmboom en varen dan naar Isla Contadora. Er zijn allemaal beestjes in de kuip. Een heus onweer is niet veraf. We vertrekken vroeg en ontbijten onderweg. Kortbij de ‘trafic line’ zijn er overal dolfijnen rond de Sunshine. In de verte zien we ze uit het water springen. Rond de eilandjes vliegen veel vogels. Bij Isla Bona vinden we de ankerplaats niet goed beschermd en ankeren aan de noordkant van Isla Otoque.Hoe korter we bij het vaste land komen hoe groter de vissersboten zijn. Pelikanen vergezellen hun netten.Dinsdag 26 mei worden we verwelkom in Vista Mar Marine, dat tot een Golf Ressort behoord. Dennis van SY Mach3 (NL), teruggekomen van de Galapagos eilanden, is hier in quarantaine.
De gegeerde wasmachine geeft regelmatig ‘out of order’. Hetzelfde met het internet, ‘Taxonweb’ geeft daarom nog meer frustraties. Als de airco van een buurboot niet meer draait weten we dat er geen elektriciteit is.
Na een verblijf van 2 maanden ver van de bewoonde wereld is het raar om alleen in een taxi te stappen om te gaan winkelen. In de ene week dat de lockdown wat versoepeld is, kunnen we samen gaan winkelen.Bij de strenger lockdown maatregelen mogen mannen en vrouwen niet samen maar op aparte dagen slechts 2 uur naar buiten. De beperking voor de aankoop van alcohol wordt opgeheven.Zonsop- en ondergangen zijn minder te bewonderen door de vele verschillenden wolkenformaties. Regen, wind en onweer zijn onvoorspelbaar, soms brute pech als we de luiken vergeten te sluiten. De straalstroom waait het Sahara zand tot hier.
‘Aeronavel’ bootjes komen in de Marina bevoorraden en schuilen. Didier en Magaly van de Franse zeilboot Falbala zijn aangename buren. Magaly en ik gaan samen winkelen. Voor 3 doosjes antibiotica betaalt ze 200$ en ik laat de rugzak in de taxi liggen, we zijn beiden ontgoocheld. Ollie van workshop waarschuwt voor een krokodillen gezin aan de monding van het riviertje. Kay kan nog een foto nemen van een baby krokodil. Wij kunnen ze niet spotten. Magaly vertelt dat Panama veel gevaarlijke dieren heeft. Op anker in La Brisa, bij Panamacity, is een slang onder hun zonnepanelen gekropen. In de havenhoek lijkt het een jacuzzi. Dale weet te vertellen dat het sardientjes zijn die kuit schieten. Het komt een paar keer per jaar voor.Fons helpt andere zeilers met, het opmeten van nieuwe zeilen en verstaging, het poetsen van het onderwaterschip en soldeert een microfoon.
Op het einde van de pier is er een helikopterplatform. Hier, omgeven door de oceaan, heb ik het voorrecht om met een altijd goed gezinde Kay (SY Bad Bunny) ietwat te straffe Yoga te doen. Dank zij haar en John hebben de straatkatten een gelukkig leven.De goede sfeer, de potluck van Jan en Melanie (SY Tore) en het borrelen/etentjes samen met Dennis en Juan beuren ons op.
De opening van de internationale luchthaven is uitgesteld tot 22 juli 2020. We boeken bij KLM een vliegticket voor 26 juli. Ondanks de strenge maatregelen is er geen verbetering in de cijfers van de actieve COVID-19 gevallen. De opening van de luchthaven wordt met 30 dagen uitgesteld. KLM boekt ons vlucht om naar 28 juli. Zoveel onzekerheden. We krijgen teveel, te goedbedoelde, adviezen en waarschuwingen.Dennis helpt om de Sunshine op het droge te krijgen. Hij geeft ons, voor onze laatste nacht in Panama, een VIP verblijf op zijn SY MACH3. De rit van meer dan 100km verloopt vlot, de luchthaven is opvallend leeg. In het KLM vliegtuig is er voldoende ruimte en zijn lege stoelen voorzien. Met goede films is de 10 uren durende vlucht snel gepasseerd. De aansluitingen met de treinen gaan vlot en s’middags zijn we al  al in Schulen. Joske is zo vriendelijk om onze bagage en boodschappen naar ons huis te brengen. Marijke en Rita A. zorgen voor een smakelijke verrassing. Buurvrouw Pita, Annika en Rika doen boodschappen voor ons. Het geeft ons een warm afstandswelkom.